31 juli - 1 augustus Muthyalapadu (BIRDS instituut)

De kamers zijn er fijne en luxe 2 persoons kamers. De eerste nacht had ik lekker voor mezelf, omdat we met een oneven aantal jongens zijn. Vandaag komt Cor erbij. Vanmorgen werden we om 9:30 gewekt voor het ontbijt en kregen we een kopje koffie voordat we naar beneden gingen.

Na het ontbijt duurde het nog een voordat iedereen er was, dus sommigen gingen nog even slapen of lezen. Toen we complete waren gingen we op field visit, waar ons uitgelegd werd over het grondwater management project van BIRDS (GMC). Met behulp van Nederlands geld zijn er boorputten gemakt op velden van boeren. Nu probeert BIRDS de boeren bewust te maken door ze zelf metingen te laten doen en de boekhouding bij te laten houden. Op die manier moeten ze slimmer met het water om weten te gaan.

Na de lunch zji we naar een vergadering van een GMC groepje geweest. Ze sprakengeen Engels, maar Anil vertelde ons waarover gesproken werd. Ze waren op zoek naar een manier om meer leden te krijgen. Iemand opperde het idée om ons het dorp te laten zien, waardoor wij, en dus ook de GMC groep, veel bekijks zouden trekken. Dus na een groepsfoto werden we rondgeleidt naar wat tempels en we waren omringd door dorpsbewoners. We zagen bij toeval ergens een wever aan het werk die ook zijn werk nog liet zien. Eerst zagen we hem alleen vanaf de weg, maar door onze interesse werden we dichterbij geleidt om te kijken. Daarna lieten ze ons een kerk zien die ze aan het bouwen waren en was het alweer tijd om te gaan. Ik heb hier zelf geen foto’s van. Als ik eenmaal omringd ben met indrukken, denk ik er niet meer aan om mijn camera te pakken. Enerzijds jammer, anderzijds neem ik alles zo veel beter in me op. Anderen hebben gelukkig wel foto’s gemaakt.

En na het avondeten was het tijd voor wat potjes tafeltennis en Uno. Daarbij maakte ik Zoe aan het lachen terwijl ze aan het drinken was ‘india style’, waardoor ze bijna verdronk in haar slokje water.

1 augustus
Na het ontbijt warden Loek enik en Zoe naar een dorpje in de buurt gebracht. Daar kregen we allebei een scheerbeurt die we eigenlijk al veel eerder gepland hadden. Ik ging eerst, omdat Loek ook nog geknipt wilde worden. De kapper trof de nodige voorbereidingen, zoals het schoonmaken van het mes, baard inzepen, etc. Eerst dacht ik dat mijn snor zou blijven staan, maar na duidelijk te maken dat ik die niet wilde, werd die ook ingezeept. Met een DE safety razor maakte hij korte snelle bewegingen over mijn gezicht, zonder het krassende gevoel dat je soms vaneen wegwerpmesje hebt. Halverwege wisselde hij nog even van mesje en scheerde ook nog mijn nek. De aftershave prikte nog wel op mijn huid, maar hij rook heerlijk.
Loek was na mij en kreeg naast een lekkere scheerbeurt ook nog een knipbeurt en een hoofdmassage. En dat alles voor 30 Rs. voor ons beide.

Toen we terugkwamen was het alweer tijd om verder te gaan. We gingen eerst langs bij 2 verkopers van pesticiden en kunstmest. Zij vertelden over het verkopen en wat zee r zelf van vonden en hoe de regering er over dacht. Daarna gingen we naar de office, waar we een gesprek hadden met een boer hier wat verder vandaan. Hij vertelde over de experimenten die hij doet met low cost biologisch. Hij gebruikt bijvoorbeeld kerosene om leafhoppers en brownhoppers weg te houden uit zijn paddy. Bovendien houdt dit ook muggen weg en bepaalde vlindersoorten. Als pesticide legt hij een zak met neemcake in het waterkanaal als een theezakje, die hij elke 20 dagen ververst. Hij gebruikt bepaalde type bacterieen en algen en hij heft zelfs een koe gekocht om te experimenteren met urine. Het was een zeer bijzondere ontmoeting vandaag.

Na de lunch hadden we een ontmoeting met de directeur van BIRDS: Paul Raja Rao. Hij begon met vertellen dat hij een dalit wees is en door dat laatste de kans had om te studeren.Verder vertelde hij over de ongelijkheid in India, de discriminatie van vrouwen en dalits, etc. hoewel dit allemaal ook wel echt gebeurt, was ik meer geinteresseerd in wat BIRDS nu precies doet. Dat vertelde hij uiteindelijk maar erg kort, vond ik. Hij probeert in ieder geval boeren, vrouwen en dalits een stem te geven, en kansen te geven door links te leggen, groepen te vormen en les te geven.

Het laatste op het programma was een bezoek aan een eerste vergadering van een Water Field School. Ze hadden een bijzondere manier van opinie vragen. Aan een lijn hingen allemaal kartonnetjes met vragen erop geschreven. Daaronder 3 zakjes met A, B en C en daar konden de deelnemers dan kleine papiertjes in doen als een sort stembus. Zoe had haar eerste ervaring met ongewenste fotografie toen zee en foto wilde maken van een groep kleurrijk geklede vrouwen. Een van de vrouwen begon tegen haar te grommen.

De volgende ochtend gaan we naar Kadapa