Toen we in Kadapa aankwamen, werden we eerst ontvangen door de moeder van Anil en Anil's vrienden. De moeder sprak geen Engels, dus alles moest vertaald worden door Anil zelf en zijn broer. Na de koffie en thee brachten we eerst de tassen naar het hotel in de buurt. Daarna was er lunch bij Anil thuis. Zijn moeder had een uitgebreide maaltijd klaargemaakt met rijst, dal, groenten, etc.
Daarna gingen we op pad met de organisatie van Anil (of eigenlijk niet echt van hem): PARTNER (Peoples Activity and Rural Technology Nurturing Ecological Rejuvenation). In 3 groepen gingen we weg: de meiden in de auto's en de 3 jongens, waaronder ik, Rishi en Loek, achterop de motor. Zonder helm, met korte broek. En toch erg fijn om achterop de motor te zitten, met de wind in de haren door de kleine strratjes van Kadapa. Met drie mannen van Partner kwamen we aan bij een huis, waar 9 vrouwen op ons aan het wachten waren, dat zouden er later 10 worden. Daar werd ons pas verteld dat het om een micro-krediet project ging. Alleen groepen van 10 vrouwen komen in aanmerking en zij krijgen elk 5000 Rs. voor hun eigen project. ook krijgen ze wat training over hoe ze moeten omgaan met het geld. De aflossing is elke week voor 50 weken met 18% rente (banken vragen vaak 50% en alleen voor mannen). Tot nu toe is er altijd afgelost.
Nadat we iedere vrouw de 5000 Rs. overhandigt hadden, gingen we naar het kantoor van PARTNER. Daar maakten we kennis met andere werknemers en kregen we jackfruit en verse vijg, heerlijk! Toen iedereen er was, en alle groepsfoto's genomen waren, werd er nog wat verteld over de organisatie. Het is helemaal vanaf de grond af opgebouwd met mensen die in het begin niets wisten. Nu wil PARTNER zich ook gaan richten op biologische landbouw in de omgeving. Daar wordt namelijk al weinig pesticiden gebruikt.
Toen we klaar waren was het gaan regenen, maar wilden we toch nog even gaan winkelen. Als eerste gingen we een kledingwinkel met traditionele kleding binnen. Loek en ik konden daar niets leuks vinden, dust gingen we naar een stoffenwinkeltje. Daar hebben we samen met Zinu (de manager van PARTNER) wat uitgezocht en nadat we eerst nog even bij de dames hadden gewacht zijn we op zoek gegaan naar een tailor. Pas de 4e had tijd voor ons, door het huwelijksseizoen, maar het zou toch nog tot maandag duren en dan zitten we in Tirupathi. Ze zullen het opsturen. Het opmeten en dergelijke loopt allemaal wat uit, waardoor we best laat eten.
3 augustus
Vandaag vroeg op om te ontbijten bij een vriend van Anil: Nazeer (ook de CEO van PARTNER). Anil had speciaal om dosa gevraagd voor Zoë. Toen we weg gingen richting Anil gingen Sanne en Justine eerst nog bij Cor langs, dus daar moesten we eerst nog op wachten. De zwager van Anil bracht ons alvast naar het huis van Nazeer. Daar duurde het nog even voordat het eten klaar was. Na het heerlijke ontbijt werd verteld dat Cor weer naar de dokter gebracht werd voor een second opinion (hij loopt nu al een tijdje met een longinfectie). De zus van Aline heeft over de telefoon gezegd dat het iets ernstigs zou kunnen zijn. Gelukkig wees de second opinion uit dat het toch echt een longinfectie is. Sanne en Justine en Anil en Aline gingen met Cor mee naar het ziekenhuis. Als ze weg zijn wil de moeder en wat vrouwen henna schilderen op de handen van de resterende meiden. Hoewel we al laat zijn voor de rest van het programma durven zij en Sagar geen nee te zeggen.
We zouden een ritueel hebben in de plaatselijke tempel van een dorpje, maar toen we daar aankwamen was de priester al naar huis, nadat hij 3 uur gewacht had. We werden als eerste ontvangen door de beste boer van de staat (prijswinnaar). In zijn huis kregen we limonade aangeboden en daarna gingen we naar zijn land met pinda's, mango's sorghum, maïs, rijst, etc. De mango's hadden door enten meerdere variëteiten op een stam, soms wel 12, bij wijze van experiment.
We aten daar lunch op een stenen tafel in de buitenlucht, van bananenbladeren. We kregen eerst veel zoete dingen die we later ook mee kregen. Toen Anil boos naar Sagar opbelde waar we bleven voor het volgende onderdeel van het dagprogramma moesten we alweer gaan. Toch werden er nog eerst groepsfoto's gemaakt.
In de bibliotheek van Kadapa werden we eerst in het kantoor van de directeur uitgenodigd, waar we schrift op palmblad en koper te zien kregen. Echte museumstukken die gewoon in de kast van de directeur liggen. Daarna was de geplande dansvoorstelling door 4 meisjes van rond de 12-14 jaar. Ze hadden de afgelopen 2 jaar elke week 3x geoefend en het zag er werkelijk mooi uit. De trainer keek erg trots toe vanaf de zijlijn.
Toen we buiten stonden hadden Loek en ik geregeld dat Zoë ook even achterop de motor mocht. Dat wilde ze zo graag, maar durfde het niet te vragen, dus wij waren niet te beroerd om dat even aan Anil te vragen. We gingen eerst weer terug naar het hotel en voor het avondmaal werd alleen wat fruit gebracht, omdat iedereen redelijk vol zat van de lunch (vooral Rishi).
Leuke anecdotes: Toen Zoë net op de jongenskamer gepounced werd, kwam Caroline binnen die heel verbaasd zag hoe we net weer opkrabbelden. Het moet er vreemd uitgezien hebben. Daarna op de kamer van de meiden: speelden we nog wat potjes Uno. Loek had echter niet door dat ik Zoë een pestkaart toestopte, waardoor hij niet meer kon winnen. Helaas won Zoë daardoor en niet ik.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Visited places in Ecuador (apr/jul - 2010)
Thesis Ecuador weergeven op een grotere kaart
Geen opmerkingen:
Een reactie posten