Meer landbouw in de Sagileru Basin

Op 18 augustus gaan we na een heerlijke, maar non-spicy maaltijd op weg naar het volgende dorpje. In K. Kottala woont een boer die biologische sinaasappelen verbouwt en heel veel vermicompost maakt (30 sheds maken 200 ton / 45 dagen), die hij vervolgens verkoopt aan andere boeren. Daarnaast wil hij waterbuffels gaan houden voor mest en melk. Met de mest kan hij naast compost ook gas maken om op te koken, of om electriciteit op te wekken. Onderweg terug gaan we nog langs een ander dorpje voor een Limca (lemon drink). Over 2 dagen willen we hier een farmer field school mee gaan maken.

Even later vraagt Kumar of ik motor kan rijden, en of ik het dan wil proberen? "yeah, sure!" En even later zit ik voorop met sturing van Kumar. Tot 20 km/u, 2e versnelling rijdt ik een stuk tot het wat drukker wordt op de weg. Echt heel cool en misschien dat ik op een dag, als ik later groot ben, ook wel een motorrijbewijs wil halen.

Terug in Porumamilla kopen Kumar en ik nog wat fruit en snoep en worden Sanne en ik nog verder verwend.

19 augustus

Om ongeveer 6 uur 's ochtends, vreemd genoeg nog bijna donker, wordt ik wakker met een enorme knal. Daarna alleen het geluid van regen. en af en toe nog een donderslag in de verte. Ik kan niet meer verder slapen, maar blijf gewoon liggen luisteren tot de wekker gaat om 7 uur. Na het douchen controleer ik nog even onze treinticket en die staat nog steeds op wachtlijst. Ik begin me al wat zorgen te maken. Dan check ik mijn e-mail en ga buiten zitten. Om 8:45 uur regent het nog steeds. Zou de moesson eindelijk begonnen zijn? Kumar zegt dat er 78 mm gevallen is, niet slecht!

Deze ochtend hadden we eindelijk iets anders dan idly voor ontbijt. Of beter gezegd, we hadden idly én dosa én puri! De idly lieten we vandaag maar staan, omdat we dat al 3 dagen gehad hebben. Om 11 uur gingen we naar het dorpje Rajupalem. Het ligt dichtbij de bergen en heeft een gruwelijk mooi uitzicht met rijstvelden onder de bergen, boeren die nu met hun ossen aan het ploegen gaan en ondergelopen weggetjes. Had ik daar nu maar foto's van gemaakt...

In het dorpje was een Farmer Field School (FFS) over watermanagement (dus eigenlijk een water field school). Daarnaast was er al een non-pest management (NPM) project van de overheid gaande. Tussen de les door speelden we nog een spelletje om de groep te energetiseren (ofwel in slaap vallen voorkomen): Chicken & Eagle. De groep staat hand in hand in een grote kring, binnen staat 'de kip' en buiten de ring 'de arend'. die laatste moet binnen de kring proberen te komen om de kip te grijpen en de kring moet proberen hem buiten te houden. Sanne en ik deden ook mee en het was heel erg leuk. Daarnaast ook heel illustratief voor het idee dat je als boeren samen moet werken om te onderhandelen met handelaren.

Na koffie en koekjes en een laatste deel FFS was er nog tijd om vragen te stellen. Uiteindelijk waren we 4 uur pas terug voor de lunch. Na de lunch wilde Sanne haar XD kaartje op CD laten zetten. Het fotowinkeltje waar ze heen wilde was gesloten, maar na wat zoeken vonden we een ander winkeltje. Na het kopiëren en vooral bekijken van Sanne's foto's wilde de man achter de kassa de foto's op CD zetten, maar dat ging niet zoals het hoorde, door een virus of het één of ander. Uiteindelijk ging hij naar een nader winkeltje om te kopiëren naar CD. Sanne werd er behoorlijk ongeduldig van en stond 2 keer op om weg te gaan. Uiteindelijk had ze 1 XD kaartje op CD staan en was al dat wachten maar 50 Rs.

Onderweg terug bracht ik mijn gescheurde kurta nog naar een kledingmaker, die hem in 1 seconde door de naaimachine haalde, wat losse draadjes knipte en hem weer terug gaf zonder er iets voor te vragen. 'Die westerlingen kunnen ook niets zelf.'

20 augustus

Omdat we gisteren de idly hadden laten staan, hadden we deze ochten alleen dosa en puri. Na de thee gingen we meteen naar de field visit. Na een lange rit kwamen we aan bij een man die beetle leaf (ook bekend als 'paan') verbouwt. Dit is een blad met een bittere smaak die vooral "oudere vrouwen kauwen na de maaltijd". Vaak ook gebruikt in combinatie met beetle nut (niet van dezelfde plant), die een rood sap heeft en je tanden rood kleurt. Het blaadje schijnt goed te zijn voor de spijsvertering en tegen een hoge bloeddruk. Met drumstick bomen worden de rankende planten omhoog geleid. Tussendoor staan enkele bananenpalmen. als ik het blaadje probeer komt er een bekende bittere smaak naar boven die me, op de een of andere manier, doet denken aan de tandarts. Mijn speekselklieren beginnen extra te werken en na het uitspugen blijft de smaak nog lang in mijn mond. Niet voor herhaling vatbaar als je het mij vraagt.

Daarna rijden we door het bos naar een tempel, waar we verschillende beelden van goden zien. Onderweg komen we nog een hagedis tegen die we achtervolgen om te fotograferen en zien we jatropha bomen (gebruikt voor bio-brandstoffen).

Terug op kantoor besluit ik om mijn baard er maar weer af te laten halen. Sanne gaat mee en zit zich te vervelen op een bankje terwijl ik wacht op mijn beurt, of ze kijkt gefacineerd naar het scheerproces van de mannen. Deze kapper laat zijn mes twee keer over mijn huid glijden en snijdt extra glad. Nogmaals was mijn snor een probleem: Ze snapten wel dat ik hem eraf wilde hebben, maar niet waarom. 3 Keer vroegen ze of hij er echt wel af moest. Deze keer was het 20 Rs. en gelukkig was Sanne mee om een extra 10 bij te leggen.

21 augustus

We staan om 6 uur op, omdat we vroeg op pad gaan. Rond 7:30 uur gaan we naar Kondajupalli, waar we al een keer eerder waren (18-08). Onderweg moeten we nog van motor wisselen, omdat de onze te weinig benzine heeft en er daar een tekort van is in de regio.

In het dorpje gaan we na al voorgesteld te zijn aan een antal mensen, kijken bij een paddy nursery. dit doen de boeren iedere week, om te kijken hoe het gaat en welke insecten er in zitten. Het is een experimenteel NPM veldje, waar dus niet in gespoten wordt. Met een lange stok maait één boer over de sprietjes rijst om te zien welke insecten naar boven komen. Na al wat vragen te stellen en foto's te maken, gaan we terug naar het HUN (hydrological unit) kantoor, waar we dosa krijgen met een vreemde rauwe uiensaus en suiker. Een heerlijke dosa, één van de beste die we gehad hebben, en ook heel lekker met suiker, zo blijkt.

Toen we ons ontbijt op hadden kwam iedereen weer binnen. Vreemd genoeg laten ze ons iedere keer alleen eten. Ook bij andere maaltijden, ik denk dat het zo is dat de gasten eerst eten. Het was weer tijd om allerlei vragen te stellen. Daarna kregen we nog wat te zien van een preparaat met neem, castor en andere blaadjes met urine.

Onderweg terug naar het kantoor liet Kumar mij weer een stukje rijden op de motor. Toen ik de afslag gemist had nam hij het weer over. Om 2 uur hadden we weer een heerlijke lunch en daarna kwam Nazeer ons ophalen. Maar hij had eerst nog een vergadering met de mensen van ons kantoor, dus Sanne en ik deden een poging tot kruiswoordpuzzels en 'zoek de verschillen'. Rond 16:45 uur gingen we op weg, terug naar Kadapa, na iedereen uitgebreid bedankt te hebben voor alle zorgen en verwennerijen.