28 -29 juli Hyderabad

Vroeg weer op, om 8:30 met mijn Delhi belly naar de wc. Als laatste van de groep ziek is toch best een prestatie! Daarna koffie in mijn nieuwe RVS mok en schrijven in mijn logboek. Pas dan wordt iedereen langzaam wakker. Cor is net naar buiten geweest en heeft sinaasappels en appels meegenomen, waarvan iedereen smult.

Om 12:30 gingen we uit voor de lunch. We liepen naar een restaurant dichtbij, maar die was om onbekende reden gesloten. Daarom wachtten we nog even op een vriend van Anil (Sunil), en gingen we na een lange discussie over 5 km lopen, met de auto-rickshaws naar een luxe hotel. Daar zag alles er van binnen picobello uit, met bijna meer bedienden dan gasten die zelfs hielpen met opscheppen van de gerechten. Hyderabad en omgeving staat bekend om het gerecht Biryani: een safraanrijstgerecht dat opgediend wordt als een laag groenten of lamsvlees , waarover een laag rijst ligt. Biryani is minder spicy dan je in het zuiden zou verwachten, waarschijnlijk door de islamitische invloeden. Daarnaast nog een aloo paratha, een soort plat brood gevuld met aardappel, en een sweet lime juice. Sweet lime is een geelgroene vrucht die lijkt op een sinaasappel, maar family is van de limoen. Na de luxe en lange lunch werd er niet veel meer gedaan. Caroline vergat bijna het eten bij de snackbar en ’s Avonds speelden we nog wat uno en werd Loek nog gepounced, maar verder gebeurde er niets spannends.

29 juli
Vanmorgen kwam de broer van Anil, Sagar, met wat dosas en pindasaus. Miss Dosa was natuurlijk erg in haar nopjes hierover, maar ikzelf was ook erg blij om iets pindakaas-achtigs te eten. Met 12 personen zijn we toen naar ICRISAT (International Crops Research Institute for the Semi-Arid Tropics) gereden met 2 auto’s. Sagar was met de auto van Anil gekomen, waar Anil eigenlijk niet zo blij mee was.

Het instituut werkt voor de boeren om hen meer te laten produceren tegen lagere kosten en met betere technieken. Het is niet biologisch, want er wordt hier ook met GMO’s gewerkt, maar er wordt wel geprobeerd met duurzame technieken te werken. Voornamelijk wordt er gericht op technische oplossingen, door veredeling, maar er wordt ook aandacht geschonken aan het vormen van cooperaties. We begonnen met een korte introductie met een video en een lunch met veg pulao (rijst en groenten), dal, aubergine curry en een mokkataartje. Daarna een korte uitleg over de 5 hoofdgewassen in de staat Andra Pradesh: sorghum, gierst, pinda, kikkererwt en pigeon pea. Daarna volgde een tour over het veld, vanuit een busje. We zijn er maar heel even uit geweest.
Onderweg terug naar het appartement, langs het grote boeddhabeeld, kwamen we een Indiase vriendin van Sanne en Anil tegen: Padmini. Dus zij ging ook met ons mee. ’s Avonds gingen we vervolgens met 13 mensen eten bij twee andere vrienden van Anil: Ravi en Lakshmi. Met 11 personen zaten we in de jeep: 4 achterin, 5 op de achterbank, met Justine bij Aline op schoot en Zoe bij mij, en 2 voorin. Daarnaast nog een chaufeur.Er was heerlijk gekookt: Roti en rijst met gele dal, aardappel en iets met ei. Ravi en Lakshmi hebben een ‘arranged’ huwelijk en na het eten wilden een aantal van ons daar meer over weten. Ravi vond het geen probleem om hier open over te vertellen. Eigenlijk was het een heel romantisch verhaal van 2 jonge mensen die elkaar met hun ouders erbij voor het eerst zien. Een week voor het huwelijk kocht Ravi een mobieltje voor Lakshmi, zodat ze elkaar konden leren kennen zonder elkaar te zien, want dat mocht niet volgens de traditie. En ze belden elkaar ook vaak. Ze zien er heel gelukkig uit en ook de foto’s van het huwelijk zijn erg mooi.