Blogs zijn er om gelezen te worden. Het effect is dan ook dat dat soms ook gebeurt. En als je dan persoonlijke dingen op je log schrijft hoor je daar vaak nog iets over terug. De vraag is dan of je helemaal geen persoonlijke dingen meer op je log moet zetten, maar waarvoor hou je dan nog een log bij?
Vandaag heb ik gesproken met Sanne, het ging vooral over de 1,5 week die we nog samen gingen overbruggen in India. Omdat ze niet met Anil en Alina gaat blijven in die tijd (met onze Indische vriend en zijn vriendin), heb ik besloten om het er met haar op te wagen: ik wil haar namelijk niet alleen laten reizen. Plan B wordt aan de kant geschoven. Plan A? oftewel Het Plan, moet eigenlijk nog bepaald worden. Daar zullen we nog over moeten praten. Of we besluiten hierover als we in India zijn. In ieder geval reizen we toch nog samen in de laatste etappe. 'Anoniem' uit Doornenburg zal er blij mee zijn.
Sanne zei nog tegen me dat ik alle groepsleden zo lieflijk beschreven had, maar dat ik haar slechts 'mijn ex' heb genoemd. Hoe 'lieflijk' ik de anderen beschreven heb valt nog best mee, maar om het goed te maken:
lily of my eyes
you're sitting next to me
I fall down again
Ze is gewoon het meisje waar je op valt, elke keer dat je haar ziet. Ze is mooi, lief en haar stralende glimlach wint me elke keer. En dat beangstigt me, want wat gebeurt er als ik haar elke dag zie in India? Hoe bescherm ik mezelf tegen die glimlach?
How's that for personal!
くそ
Geen opmerkingen:
Een reactie posten