zaterdag 27 december 2008

De Slaapbank


Op een avond stapte de mier het huis van de eekhoorn binnen. Het was nog maar enkele dagen voordat hij het bos zou verlaten en er was iets dat hij graag nog eens wilde doen. "Ik wil graag nog eens mijn slaapbank uitproberen", zei de mier tegen de eekhoorn, "doe je met me mee?"
En ze gingen samen naar het huis van de mier. Daar aangekomen begon de mier aan de slaapbank te trekken om hem open te krijgen. "Zal ik even helpen?" vroeg de eekhoorn. En samen trokken ze onder luid gekraak de bank recht in een bed. De slaapbank was nog nooit gebruikt.
"Kan dat ook wat stiller daar boven?!" klonk het van beneden. Van al dat gekraak was de egel wakker geworden uit zijn winterslaap.
De eekhoorn keek verbaasd naar de mier. "Wie gaat er nu een winterslaap houden als je zoveel leuke dingen kunt doen."
"ja, zoals sneeuwballengevechten houden" zei de mier.
"Of springen op dit matras!" riep de eekhoorn.
En hij sprong met een gil op de slaapbank. De bank bleek nog zo zacht en veerkrachtig dat de eekhoorn zo hoog vloog, dat de mier hem moest opvangen.
Dit is leuk, dachten ze tegelijk, en samen sprongen ze op de slaapbank en maakten de gekste sprongen en duikelden over elkaar heen. Het was zo leuk dat ze giechelden van plezier.
Plotseling knalde er iets tegen de deur. De egel was weer wakker geworden en gooide een schoen tegen de deur van het huis van de mier.
"Het is al lang bedtijd hoor!" riep hij geïrriteerd.
De mier fronste zijn voorhoofd en sprong weer met een kreet op het bed.
"Binnenkort ga ik weg, we moeten een feestje bouwen" riep hij uitgelaten.
Maar de eekhoorn vond de egel een beetje zielig en zei tegen de mier "laten we maar rustig gaan slapen in deze lekkere slaapbank."
En terwijl er buiten een alarm afging en de egel nog schreeuwde "en nu moet het stil zijn!", gingen de eekhoorn en de mier slapen. De mier in de armen van de eekhoorn.

De volgende ochtend voelde de mier toch wat spijt en klopte aan op de deur van de egel. De egel deed de deur open en met gespleten ogen keek hij de mier aan.
"Het spijt me" zei de mier "maar we hebben afgelopen nacht ontdekt dat de eekhoorn en ik van elkaar houden. We hebben besloten om te gaan trouwen en er komt een groot feest. Iedereen van het bos wordt uitgenodigd en jij bent onze eregast." Toen de mier klaar was met praten blonk er een glimlach van oor tot oor op het gezicht van de egel. De egel was zo blij voor de eekhoorn en de mier.
"Speciaal voor jullie zal ik de afgelopen nacht in een doosje doen, en die geef ik dan kado op jullie bruiloft!"

En het bruiloftsfeest werd een groots feest met taart en zoete drankjes en alle dieren van het bos waren aanwezig, en er was zon en het rook heerlijk naar de herfst. Maar dat is weer een ander verhaal.

Vrij naar: Misschien wisten zij alles
Toon Tellegen (tevens bron plaatjes)
Speciaal geschreven voor het huwelijk van 2 hele goede vrienden.

Visited places in Ecuador (apr/jul - 2010)


Thesis Ecuador weergeven op een grotere kaart