Spannende verhalen
Ik had natuurlijk al wat suspense gebracht in mijn vorige post. Er gebeurt hier nu zoveel dat het bijna onmogelijk is om mijn hele logboek op het web te plaatsen. Maar ik ga nu een poging doen om zo ver mogelijk te komen. Laat ik eerst de spanning wat wegnemen over mijn vorige post. Mijn beroving klinkt natuurlijk erg spannend, maar was het eigenlijk helemaal niet:
20 juli
Toen we vanmorgen de trein uitstapten en naar een wachtruimte zochten, kwamen we langs een troep apen. Op dat moment viel het me al op dat ze dichtbij zaten, maar dat het vasthouden van een plastic tas met fruit geen goed idee was, drong nog niet tot mij door. Dus toen ik een dier (dacht eerst een hond) op me af zag komen schrok ik wel even. Na de eerste greep trok ik het zakje wel omhoog, maar niet genoeg en bij de tweede greep was het zakje kapot en lag alles op de grond. De troep apen was er razendsnel bij en alles wat we konden redden was een sweet lime en de zoutjes. Hadden we toch beter wat fruit aan de bedelende kinderen kunnen geven.
Zoe's beroving was veel spannender. Zij had gewoon de hand van een man in haar broekzak, die haar portemonnee wilde gappen. Gelukkig had ze het door en gaf de man een tik, waarna hij zich snel uit de voeten maakte. Staat natuurlijk ook te lezen op haar eigen blog.
Wat ziektes betreft valt het nog wel mee. Iedereen heeft inmiddels al een keer diarree (gehad) en er zijn wat virussen geweest. Bij Dehradun was Aline ziek geworden, maar is nu beter. Caroline had griep gekregen, maar redt het nu ook wel met wat medicijnen. Iedereen is nog in staat om het programma te volgen, dus ouders, maakt u zich geen zorgen.
De Reis
Gisteren zijn we aangekomen in Hyderabad om 3 uur 's nachts. Hier slapen we in een appartement van een vriend van Anil. Maar we zijn ooit begonnen in Delhi. Van daar gingen we met de nachttrein naar Dehradun, Navdanya. We werden door twee Tata jeeps opgehaald en naar een prachtige boerderij gebracht dat zich richt op het conserveren van zaadgoed. We hebben daar nog een lezing gevolgd over een van Gandhi's stokpaardjes: Khadi. Dat is zelf gesponnen kleding. Daarbij konden we ook nog zelf wat spinnen, wat me nog aardig af ging.
We zijn vanuit Navdanya een korte dag in Musori geweest. Een klein stadje op 2 km hoogte. Dezelfde nacht gingen we naar Jaipur, waar ik bij de overstap in Delhi beroofd werd door apen. De eerste dag in Jaipur hadden we een wandeling gemaakt. Veel van de stad gezien, zonder de toeristische dingen te zoeken. Daar nog een khadi kurta gekocht die ik met veel plezier draag. Diezelfde avond gingen we naar een festival genaamd Choki Dhani. Bij binnenkomst kregen we allemaal een rode stip op ons voorhoofd en bloemblaadjes in ons haar. Daarna zijn we gaan eten (zie foto) in de buitenlucht. We werden gastvrij ontvangen door mannen met een tulband en donkerrode shirts. We moesten onze schoenen uit doen en onze handen wassen en toen werden we naar onze plek gewezen. Aan lage tafeltjes kregen we ons eten langzaam opgediend. Roti, rijst, currysaus, groenten, zoete krakelingen en nog meer. Ondertussen kregen enkele van ons zelf nog de tulband op, waarvan foto's door anderen. Na het eten onze handen wassen en een handje suiker met anijs (mouth freshener). Dan vrij rondlopen met dans, massages, jungle-tour, draaimolen, theater, chai.
Op 23 juli zijn we in Agra in het Daryal lodge. Een van de beste kamers die we gehad hebben tot nu toe, mooi schoon ook. De ochtend was ik er samen met Rishi alleen op uitgegaan en hebben we weggelegen schoonheden ontdekt, zoals de Chini-ka-Rauza, een kleine tombe die ooit met porselein bedekt was. De baby taj-mahal, ook een kleine tombe waarin veel stijlelementen van de echte Taj al te ontdekken zijn. En we zijn met een fiets ricksha naar de rivier de Yamuna gereden, waar we de achterkant van de Taj Mahal konden zien. Daarna weer terug naar de lodge. Hoewel, we gingen wel de lodge voorbij, net als in Lyon, waardoor we het even niet meer terug konden vinden. Later gingen we nog echt de Taj Mahal binnen, maar veel stelde het eigenlijk niet voor. Veel teveel toeristen daar. Met Zoe was ik daarvoor nog naar een supermarkt gegaan (die moeilijk te vinden zijn), iemand van de lodge had ons de weg gewezen. Daar kwamen we eindelijk 'tissue rolls' tegen, oftewel wc-papier. Het is hier bijna niet te vinden, omdat Indiers hun kont afvegen met water en de linkerhand...
Op 24 juli naar Jhansi. Daar hebben we eigenlijk niet veel gedaan, anders dan pinnen en internetten. Maar vandaaruit gingen we de volgende dag naar Khajuraho (raad welke foto's). Maar daarover meer. Mijn tijd is alweer op en we willen graag voor het donker weer terug zijn. Kijk ook even naar de nieuwe link van Caroline's blog
Volgende keer ook meer over het eten voor mezus. Ik kan wel verklappen dat het allemaal erg lekker is hier en dat ik zeker thuis ook wel wat ga proberen.
